سی و شیش تا متن بنویسید و برید از اول تا آخرش رو با خیال راحت و فکر به اینکه دیگه تموم شده بخونید و یهویی متوجه سه تا لحنی بشید که اصلا و ابدا شبیه هم نیستن و به صورتِ سینوسی از ادبیِ محضِ محض رسیده به محاوره و عامیانه و دوباره همین سیر را برعکس طی کرده !!!

ابتدا شاخ تان در می آید، بعد آه از نهادتان بلند میشود چون باید خیلی از متن ها را دوباره از نو بنویسید و بعد به این فکر میکنید که نکند مثلِ شخصیتِ کتابِ سیبِل شما هم چند شخصیت داشته باشید؟!!

نتیجه اینکه قبل از هر کاری سعی کنید به وضعیتِ ثبات برسید. چون دقیقا به خاطرِ همین تغییر لحن هاست که خیلی از روابط کاملا به هم میخورد.