میدونی ملیکا!

از یه جایی به بعد آدم باید یه حرکت دیگه بزنه.

لااقل نفس من یکی اونقدر قویه که وقتی بخواد یه کاری کنه مثه فیلما یه تیکه از آیه و حدیث و کتاب استاد فلانی و صوت استاد بهمانی با تأثیر بازدارنده تو ذهنش تکرار نمیشه.

اینا به درد همه نمی‌خوره.

برای بعضیا قبل به وجود اومدن پیش زمینه‌هاش ضرر هم داره.

مث کتاب دینی دبیرستان.

بدم میاد که بخوای یه چیزی رو بخونی بعد زیر جاهای مهمشم خط بکشی تازه که یه وقت یادت نره! ما داریم زندگی می‌کنیم. تو یه جهان ایده‌آل هم نیستیم. بعضی حرفا مال کتاباست فقط. مال شب امتحانه. تا وقتی بک گراندش تو زندگی آدما به وجود نیاد. پس بعضی حرفا مال همه نیست. لااقل تا وقتی متعصب مآبانه روی عقایدشون هستند و روش شک و یقین هنوز درشون به وجود نیومده.