یک پیشنهاد: (امروز چقدر با نامحرم حرف زدید؟) [پست ثابت]
از وقتی وبلاگ نویسی شروع شد رابطه ها راحت شد، راحت هم از حیثِ دسترسی و هم از جهتِ اینکه آدم ها با هم راحت شدند. خب حرف زدنِ رو در رو یا پشتِ تلفن با نامحرم [در پایین ترین نوعِ نگاهِ ممکن] به دلیل حضور شخص یا اشخاصی محدودیت هایی داشت [بالاخره جلویِ بابا که نمیشود سیگار کشید]. ولی تویِ وبلاگ کسی نبود که حرفمان را بشنود و قضاوتمان کند پس میشد در قسمتِ کامنت ها با یک اسمِ مستعار هر طوری که بخواهیم با نامحرم حرف بزنیم. کم کم َک که فیسبوک آمد، همه خواستند تویِ در و همسایه و فامیل خودی نشان دهند، پس اسمِ مستعار معنایی نداشت، حسِ خوبِ نشان دادنِ زندگیِ واقعی [که یعنی من اینم نه اونی که خانواده م میگن] انقدر خوشایند بود که لایه های پنهانِ زندگیِ خیلی ها در فیسبوک خودش را نمایان کرد، این یعنی یک پله راحت تر. بعدتر وی چت آمد و کم کم اینستاگرام و وایبر و واتس اَپ و حالا هم تلگرام، ارتباطِ با نامحرم را خیلی راحت ترتر کرده. همیشه معتقدم همه چیز از یک کامنت شروع شده. یک کامنت ساده در یک وبلاگِ تازه کارِ مذهبی-سیاسی نویس و شروعِ یک بحثِ مثلا مفید بر سرِ یکی از فرمایشاتِ آقا [ای مظلوم آقا].
اینها را گفتم تا بگویم آنجا که حضرتِ فاطمه سلام الله علیها به پدر عرضه داشت: "مردِ نابینا مرا نمیبیند ولی من او را میبینم"، یعنی اینکه زنِ مسلمان در مجازی خانه هم باید به قدرِ ضرورت با نامحرم سخن بگوید. برای قدرِ ضرورت توجیه تراشی نکند. برای قدرِ ضرورت دلیل نیافریند. برای قدرِ ضرورت صادق باشد، منصف باشد، قدرِ ضرورت را بشناسد. قدرِ ضرورت را خدا پیغمبری، بینی و بین الله درست تعیین کند، با خط کشِ مادرش فاطمه سلام الله علیها تعیین کند نه با خط کشِ نفس.
انصافا سخت است، خیلی، خیلی سخت است تشخیص دهی این کامنت را جواب بدهی یا نه، این پیامک را بی جواب بگذاری یا جواب بدهی و اگر جواب بدهی چجوری و چطوری. جوابِ این نظرسنجیِ زیرِ عکس را بدهی یا نه، چقدر با فروشند چانه بزنی؟ دانستن قیمتِ این جنسی که الان قصدِ خریدش را نداری واجب است؟ و هزار و یک موردِ دیگر...
چله ی موسویه از فردا شروع میشود، این پست را از فردا به مدت چهل روز ثابت میگذارم، تجربه های مبارزه با نفسِ خود را در این زمینه اینجا بنویسید، در این چهل روز، به قدرِ ضرورت با نامحرم سخن بگویید. آورده اند که بعد از چهل روز یک مساله عادت میشود. این عادتِ راحت حرف نزدنِ با نامحرم، یکی از کمبودهای عظیمِ جامعه ی ماست، بیایید یک کمبود را با هم برطرف کنیم.