صبر را به بلا میدهند کظم غیظ را به خشم وانتظار را به داغ فراقو این هر سه هر کدام علت و معلول یک دیگرندپس ای حضرتِ بنده ، اگر صبر خواستی و بلا از آسمان به سرت نازل شد ، اگر خواستی کاظم باشی و لحظاتِ خشم از وجودت لبریز گشت و اگر منتظر بودن را طلب کردی و درد فراقت دادند ... بدان حاجت روا گشته ای ...+ اونی که مدّعی بود عاشقته ....