بسم اللهبه نقل از حرفهای قشنگِ دوست عزیزم همیشه بهار مینویسم ؛حتمن موقع آب خوردن از شیر آب مدرسه ، یا شیرهای آبِ توی پارک ، با فشارِ زیادِ شیرِ آب مواجه شدید که هیچ آبی توی لیوان یا اون ظرفی که دستمونه نمیمونه و فقط آب به اطراف میپاشه و میریزه ، یا توی قبرستون اگر هوس شستنِ قبرها رو کرده باشید حتمن با فشارِ زیادِ اون آبهای غیرقابل آشامیدنی مواجه شدید و تمامِ لباستون خیس و تیلیس شده و خودتون قبل از قبرها طیب و طاهر شدید ... حتما این نتیجه گیری رو کردید که یا باید فشارِ آب رو کم کرد یا باید ظرف بزرگتری برداشت ، در شرایطِ اضطرار و زمانیکه سرعتِ عمل برای ما مهم باشه نمیتونیم فشارِ آب رو کم کنیم ، و نمیتونیم بریم یه ظرف بزرگتر گیربیاریم و آب بریزیم توش این خانومها و آقایونِ محترمی که میگن : ما فقط خدا رو قبول داریم و کاری به امام و پیغمبر نداریم ... به این توجه کنن که ظرفشون خیلی کوچیکه و زیربارِ انوار عظیم الهی که مثلِ آبشاری پایین میریزه ، میشکنه و یه قطره آب هم توش نمیمونه ، باید یه کاسه بگیرن دستشون و از تو ظرفهای عظیمِ پیامبران و امامان کاسه های کوچیکشون رو پر کنن تا تو شرایط اضطرارِ این عالم بتونن بهره ای از فیوضاتِ الهی ببرند .