انارماهی

بسم الله

بایگانی

یک سینه حرف هست ولی نقطه چین بس است

چهارشنبه, ۲۵ بهمن ۱۳۹۶، ۰۸:۳۶ ق.ظ

گاهی هست که یک تصادف باعث قطع عضو می شود. اگر فرد همه ی تلاشش را برای بازگشت به زندگی و موفقیت بکند، موفق می شود، در کلِ دنیا اسوه ی تلاش و استقامت می شود و الگوی زندگیِ خیلی ها ؛ ولی با تمام حسِ خوبی که به لحاظِ روحی، به زندگی دارد، هیچوقت یک عضو از بدنش را نخواهد داشت، حتی اگر به لحاظِ روحی به چنان رشدی برسد که احساس کند نیازی به بودن آن دست ندارد.


بخشی از این ماجرا حکایتِ بعضی آدم هاست که با رفتارشان، تصمیماتشان، کارهایشان، بخش هایی از وجودت را نابود می کنند، و بعد اگر خیلی خوش شانس باشیم سعی می کنند جبران کنند. ولی حتی اگر بتوانیم ببخشیمشان، آن بخش از وجود هرگز بر نمی گردد.


+ شاید هم برای من فعلا اینطوری ست و بعدا نباشد.


  • انارماهی : )

از اینجا که منم

نظرات  (۵)

سلام انار ماهی جان اینجوری نبینیمت، بنظرم ببخشش طرف مقابل بهترین کاریه که در این جور مواقع یه نفر می تونه برای کمک به خودش تاکید میکنم خودش انجام بده. استاد گرانقدری می گفتن وقتی نمی تونی اون طرف رو ببخشی اول مسیر رشد خودت رو سد میکنی بعد اون.واقعا هم همینطوره .من خودم این جور مواقع سعی میکنم بخودم بقبولونم طرف مقابل خصوصیت اخلاقیش اینه و دلم باید براش بسوزه و دعا کنم براش، این طوری حالم خوب میشه، جاش هم نمیمونه
بخشش راه قشنگیه چون خودت تا حد زیادی از حجم ناراحتی و احساس بد و افکار نسبت به اون فرد خالی می کنی.
جاش درد داره اما اگه حواست باشه به روحت،  خوب میشه، هر چند دیر
  • مونارک Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ
  • بخشش مثل داروعه.خود آدم آرامش میگیره. 
    منم عقیدم بر اینه بخشش خوبه ولی خیلی زمان میبره تا بتونی ببخشی شایدم ی روز ادم ببخشه ولی جاش رو دلت میمونه تو حافظت و... 
    چقدر خوبی دختر
    بدون اینکه ببینمت فرض میکنم  که هموطن جان منی
    خوب باشی

    ارسال نظر

    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
    تجدید کد امنیتی