این شعرِ صائب خیلی عجیبه ...   کفارهء  شرابــ ـخوری های  بی  حساب هُشیار در میانهء مستان نشستن است   + ما امشب عازمی م ، سفری ست که از نوشتنِ حالم قبل از آن میترسم ، از ننوشتنش میترسم ، از گفتنش میترسم ، از نگفتنش هم میترسم ، ... هیچ چیز مثلِ سفرهای قبل نیست ... هیچ چیز . دقیقن هیچ چیز ، هیچ به معنای واقعیِ کلمه ...