از ابراهیم نبی ، در تورات ، به نامِ خلیل یاد شده ، چون مردم دار بود ، مردم را دوست داشت ، در قرآن از ابراهیمِ نبی ، به نامِ خلیل یاد شده ، چون با خدا بود ، خدا را دوست داشت و بعد از آن با نامِ حنیف .در قرآن از ابراهیم با نامِ حنیف یاد شده که در لغت عرب به معنی کسی ست که از تمامی باطل های دنیا روی گردانیده و به خدای واحد پناه آورده .بعد از اینکه خدا از ابراهیم با نامِ حنیف یاد میکند دیگر صفتِ پایین تری را به کار نمیبرد ... ابراهیم نبی ... مردم دار بود که خلیل الله شد ، ابراهیمِ نبی ، مردم دار بود که دانست فرقِ بینِ حق و باطل را ، و حنیف شد ...مردم دار باشیم مردم ......حبیب بن مظاهر ، همان کسی که یک سال قبل از بعثتِ رسولِ گرامی اسلام به دنیا آمد و با آنکه حدود ده تا سیزده سال از امام حسین علیه اسلام بزرگتر بود هم واره در مقابل حضرت متواضع و فروتن بود ... وی در میانِ مردمِ قبیلهء بنی اسد و هم چنین مردمِ کوفه ، به مردم داری و کرامت ، شهره بود ...حبیب دوستِ دورانِ کودکی حسین بن علی علیه السلام ، روزی در منزل به همراه خانواده انتظارِ حسین بن علی علیه السلام و پدرش علی بن ابی طالب علیه السلام را میکشید ، چون به زمانِ دیدار نزدیک شد ، حبیب بر بالای بامِ خانه رفت تا زودتر حسین بن علی علیه السلام را ببیند ، وقتی که حسین بن علی علیه السلام و پدر بزرگوارش به کوچه رسیدند و حبیب ، محبوبِ دلش را دید ، از شوق ، متوجه بلندی بام نشد و خواست خود را به حسین علیه السلام  برساند ... چون قدم برداشت ، از بام به زمین افتاد و جان داد ، وقتی که حسین بن علی علیه السلام از ماجرا آگاه شد ... حبیبش را یک بارِ دیگر از خدا خواست و خدا خواستهء حسین علیه السلام را اجابت کرد و حبیب بن مظاهر جانی دوباره گرفت ......حبیب بن مظاهر مردم دار بود که حبیبِ پسرِ رسولِ خدا شد و آنقدر به وجودش اطمینان بود که حضرت در راهِ عراق برایش نوشت : از حسین بن على بن ابى طالب، به دانشمند فقیه، حبیب بن مظاهر: اما بعد،اى حبیب! تو خویشاوندى و نزدیکى ما را به‏ رسول خدا صل الله علیه و آله وسلم میدانى و ما را بهتر از هرکس میشناسى; تو که صاحب اخلاق نیکو و غیرت میباشى، پس در فدا کردن جان در راه ما دریغ مکن، تاجدم رسول الله صل الله علیه و آله وسلم پاداش آن را در قیامت‏ به تو عطاکند + عیدتون مبارک : )+ نشریه مجازی هم وبلاگی با یک ویژه نامه برای غدیر در خدمتِ شماست : اینجا