9. چو فیسبوک نباشد تنِ من مباد ... چو امامم نباشد چطور ؟
سه شنبه, ۳ ارديبهشت ۱۳۹۲، ۰۹:۳۰ ق.ظ
فیسبوک شبکه اجتماعی ست که ما نسل جدیدی ها حداقل یک بار از آن دیدن کرده ایم ... منظورم این است که وقتی توی خیابان یکی بگوید "فیسبوک" مثلِ گلابی نگاهش نمیکنیم [حالا شما نگویید که مگر گلابی هم چشم دارد] ، با توجه به کشوری که در آن زندگی میکنیم استفاده از این پدیدهء اجتماعی اقتصادی فرهنگی هنری سیاسی مذهبی ... بدونِ شکست فیلترینگ ممکن نیست ، فلذا هر کدام از ما با توجه به نوع نیاز و سلیقه و میزان سرعتِ اینترنت و دیگر مسائل بالای هجده سال که گفتنش اینجا جایز نیست ، از مارکهای ضدّ فیلترِ موجود در بازار استفاده کرده و نیاز حیاتی خود را به فیسبوک رفع مینماییم تا شب سرِ سالم زمین گذاشته و صبح روز بعد سلامت از خواب برخیزیم . به محض انقضاءِ حدِّ نرم افزار یا مرورگرِ ضدِّ فیلترینگِ مورد استفاده فغان ها براورده و سرچ ها کرده و تحقیقاتِ گستردهء میدانی به عمل می آوریم تا بار دیگر نسخهء جدید و عالی همان مارک یا مارکِ دیگری را مورد استفاده قرار دهیم
القصه امام مان در غیبت است ، حضورِ حی و ناظر دارند ولی ما را چشمِ دیدارشان نیست ، فکری باید به حالِ فیلترینگِ چشمهایمان بکنیم ، بالاخره نرم افزاری ، مرورگری ، وی پی انی ... چیزی هست که یافت بشود ... دیدنِ امامِ مان فکر نمیکنم حیاتی تر از دیدنِ هر روزهء صفحهء فیسبوکِ مان نباشد ...